Bütün yazılan ve yaşanılan hüzünlerde terk edimişlik, acı sızı ağrı gözyaşı göründüğü gibi tek taraflı olmaz hiç. Bilirim ki ben ne düşünürsem aslında o da aynısını düşünür, belki benden bile daha fazlasını yaşar içinde. O da üzülür, o da iç çeker..Ama niyesi yoktur bazen bazı şeylerin. Olması gereken bazen böyledir, anlamsızdır, psikolojik tahlillere gerek yoktur, derine inmeye, çocukluğu çözmeye, etrafı sorgulamaya, dostları kıyıma, el uzatmaya yardım etmeye hiç gerek yoktur. Tek cevabı vardır görünenin; olduğu gibi kabul etmeye, görünmeyeni aramaya son verip görüneni sindirme zamanıdır artık.
Bağıımlılık mıdır, bağlılık mıdır? Alışkanlık mıdır, sevgi midir? Kalp midir, kalpsizlik midir? En önemlisi "gitmek midir, kalmak mıdır?" Tüm cevaplar yolun sonunda görülecektir bir bir. Vakit tam da yeni sulara yelken açma vaktidir. Sorular başladıysa gitmek vaktidir.
Bazı şeyler içindeyken, yaşarken göze sokulmaz. Göze sokulsa gönül içeri almaz. Akış, yolu çizecektir. Kalan, giden, duran, mutlu, mutsuz, iyi ki'ler, keşke'ler, ah'lar, vah'lar, tüh'ler, oh'lar.. Sonunda görülecektir. O zaman düşünmek, çözmek, gereksizdir. Hayat an'dan ibarettir. Zevk ala ala yaşamak, her türlü sonun en güzel başlangıç olduğunu kabul etmek, akışa karşı değil, akışla akıntıya gitmektir. Kayıptan sonra kendini bulmaktır, içindekini sevmektir asıl sevgi. O'nu sevmekten daha büyük erdemdir, kendini sevmek..
Bu sınavlardan herbirimiz öyle de böyle de geçeriz, bazen hayat seni aynı duvara bir daha bir daha çarpar, aynı senaryoları farklı rollerde tekrar tekrar oynarız, dersimizi alana kadar... Bazıları acısız geçer o sınavlardan, dört yoncalılardır onlar. Her sınavı geçenin; üç-tek yoncalının eline mutluluk şekeri verilir gökyüzünden. Asıl mutluluk o sınavı verirken , coşku varsa içinde, hayata karşı değil hayatın içindeysen, o an'larda huzurlu olabilmek, umudunu kaybetmeden bir daha ki sefere demektir. Sefer nasıl olsa elbet bir gün son bulur, hiç bir durum aynı kalmaz nasıl olsa. Kavuşmak daha da güzel olur sonunda, O'na kavuşamasanda bu'na kavuşursun eninde sonunda. Yeni deneyimler, yeni hayatlar, yeni insanlar tanırsın. Belki yeni bir aşk büyütür seni, mutluluğun gerçeği kapının ardındadır belli mi olur. Pembeye, kırmızıya donatır kalbini. Gideceğin noktada değil, vardığında sonunda bulduğun değil, içinde olduğun sandaldır mutluluk. Görünmeyenin ardında sana göz kıpan ve aramaya gerek kalmadan gördüğün, gözünün içine bakıp sana gülen, senin olandır mutluluktur.
2011 NS
2011 NS
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder