9 Aralık 2017 Cumartesi

Ya Sonra

İşten ayrıldım da sonra ne mi yaptım ?

Bir güzel Bodrum tatili yaptım! Kesintisiz, iş güç derdi olmadan, gezdim arkadaşlarım da denk düştü, güzel keyifli bir tatil, babamla hafta içi iskelede Türk kahvesi, biraz deniz ve güneş. E arta kalan zamanlarda da tabiki iş aradım, gelecek kaygısı cabasıydı çünkü. İnanmayın o instagram resimlerine kimsenin, hangimiz akşamdan kalma gözümüz akmış yağlı saçla fotoğraf paylaşıyoruz ki, o yüzden kimsenin o hallerine aldanmayın. Mayıs-Haziran-Temmuz-Ağustos arası tatil yaptım, zamanı çok da güzel bir döneme geldi yalan yok, ama ne yapacağıma hayatımdaki rotama karar vermem gerekliydi. Bir serüven başladı benim için, çok yakın bir arkadaşımın yanında cafe ve çiçekçi hayalimi gerçekleştirmeye başladım. Keyifliydi çok ama bence İstanbul kendi halinde bir neden hayatta bazı şeyleri deneyimlemenize veya vazgeçmenize. Cafe işi düşünen varsa muhakkak evine yakın yerde olması konusunda bir düşünsün bence en kritik nokta. Görüşmelerim de devam ediyordu ve tam da kurumsal hayat beni çağırıyorken saçma sapan olaylar gelişti ülkede, inanılır gibi değildi tam heh artık ölsem iş istediğim gibi bulamam derken mucize oldu ve tahminimden de güzel ve kendime göre keyifli bir iş buldum. Tam hiçbirşey tam olmuyor derken bir anda oluyor herşey tam tersi ve ya düzüne göre..
Buarada nefes koçumun da etkisi büyük bence. Limitli zihinler vs. engeller, çok çalıştık kendime epey de çalıştık. Bir çok sorun vardı buz dağının altında teker teker çıktı ortaya. Hepsinin üstesinden gelebilirsin aslında, herşey zihinde.
Buarada ben aynı ben, aynı stres aynı endişeler hala ara ara devam mı devam! 
Hangi işe gitsem, kimle ne yaşasam ben eğer bensem durumlar hep aynı. 28 yaşında aymak varken 38 yaşında aydım. Hatta ah kafam ah 19'umda aysam 20 yıl daha farklı yaşardım. Neyseki şükür kendimle asıl 28'imde tanıştım, sonra coştum kendimle, sonra 38'de başka bir dünyada buldum kendimi. Hayat herşeye rağmen hatta aslında en çok da kendimize rağmen çok güzel. 
Şükür! 

Hiç yorum yok: